Kultura
Sa oko 800 različitih jezika i 18 zvanično priznatih jezika, nekoliko svetskih religija, uključujući hinduizam, đainizam, budizam, sikizam, zaratustranizam, islam, hrišćanstvo i judaizam, različitih stilova umetnosti, arhitekture, literature, muzike i plesa i nekoliko životnih stilova kao što su urbani, ruralni i plemenski, Indija predstavlja mesto preplitanja kulturnih različitosti.
Indijska muzika dotiče različite tradicije, pesme i muziku koja varira od regiona do regiona. Izdvaja se plemenska muzika, klasična i polu-klasična tradicija i popularna muzika. Postoje dva karakteristična stila klasične muzike – hindu stil (severna Indija) i karnataka stil južne Indije. Svaki stil je karakterističan po zvuku instrumenata koji koristi. Instrumenti na kojima se izvodi hindu stil muzike su sitar, sarod, sur-bahaar, bansuri, shahnai i violina. Muzičari karnataka stila koriste vinu, venu, nadasvaram, gotuvadjam ili violinu. Vokalna tradicija u oba klasična stila se takođe razlikuje. Najšire govoreći, muzika stila karnataka je po svojoj prirodi posvećenička, dok je hindu stil svetovni. Pored ovih tradicija, postoje različiti polu-klasični stilovi (kao što su ghazals i gavalis) i bogata lepeza popularne muzike koja se odslikava u pesmama iz indijskih filomova koji su uglavnom mjuzikli.
Indijski ples ima neprekinutu tradiciju dugu preko 2000 godina sa temama iz mitologije, legendi i klasične literature. Postoje narodni-plemenski plesovi sa regionalnim varijacijama i klasični plesovi, koji su bazirani na antičkim tekstovima i imaju stroga pravila u izvođenju. Neki od glavnih klasičnih plesnih tradicija su Bharata Natyam, Kathak, Odissi, Manipuri, Kuchipudi, Mohiniattam i Kathakali.
Izvori indijske literature datiraju iz vremena usmene tradicije Veda. Bogata poezija, drama, publicistika prisutna je u svakom od glavnih jezika Indije i u mnogim dijalektima, dok se usmena tradicija nastavlja kroz narodne pesme i predstave. I pozorište u Indiji ima antičke istorijske korene, mada se klasično pozorište u današnje vreme vrlo retko prikazuje jer je njegovo mesto zauzela plodna tradicija narodnog pozorišta (uključujući i pozorište lutaka i senki). Prisutno je i moderno profesionalno pozorište, koje se razvija na pričama pisanim na različitim indijskim jezicima, ali i na stranim pozorišnim komadima od Šekspira do Čehova i Vebera, na engleskom jeziku i u prevodima.
Indijska umetnost ima klasičnu i narodne tradicije koje su i dalje žive i obuhvataju skalu žanrova od slika do skulptura i rukotvorina. Primetan je i razvoj indijske vizuelne umetnosti koja stalno razvija svoj jezik u nastojanju da interpretira indijski etos u što više medija.
Nijedan pregled indijske kulture ne može da izostavi indijski film. Prvi indijski film je snimljen 1912. godine, prvi zvučni film je snimljen 1931. godine, a danas Indija ima najveću filmsku produkciju u svetu, od niskobudžetnih filmova do onih koji su dobili međunarodna priznanja. Pojava kablovske televizije je dala novi život televizijskim projektima i televizijskim serijama, komedijama i sličnim emisijama koje doprinose različitim aspektima indijske kulture.
